Ver weg zeg

In de derby van de Pinkenberg won DVOV JO13-1 van VVO JO13-1 met 0-3. Een overtuigende overwinning, maar die kregen we niet zomaar kado.

Een maand nadat we VVO op eigen grond met ruime cijfers in de beker verslagen hadden (8-0) gingen we nu voor de competitie op bezoek bij de buurman. Bij een dergelijke ruime winst is het al gauw dat de winnaar de volgende keer de wedstrijd met enige nonchalance benaderd en dat de verliezer zich schrap zet en zich wil revancheren. Zeker als het om een derby gaat waar bij de tegenstander ook nog klasgenoten en vrienden zitten.

Je raad het al, VVO begon fel aan de wedstrijd. Direct vanaf de start werd DVOV met hoge druk op de bal op eigen helft vastgezet. Onze opbouw werd onmogelijk gemaakt en VVO loerde op fouten aan onze kant. Dat gaf ze een paar kansen, maar die moet je dan wel benutten. Dat gebeurde gelukkig niet, mede door een prachtige redding van Rein op de lijn. Na de eerste storm te hebben overleefd kregen we meer grip op wedstrijd. Door meer duels te winnen en vooral lekker te gaan voetballen kwam er opbouw in het spel en volgde er diverse kansen. Maar ook hier helaas geen treffers.

In de rust zochten de fans, koukleumend langs de lijn, het hoger op. Op de houten tribune scheen lekker de zon. Na rust zette onze mannen de goede lijn voort. Voetballend kwam VVO er niet meer aan te pas. Met de volop uitgespeelde kansen wist uiteindelijk onze man in vorm wel raad. VVO’s hoop op een goed resultaat werd door Jack met twee mooie goals weggenomen. Het leidde tot enige frustratie bij de tegenstander, maar onze fans op de tribune kregen het er lekker warm van. Zeker toen Jason, met een prachtige dribbel alla Messi, ca. 5 tegenstanders passeerde en de bal prachtig afrondde. Dan krijg je de fans zelfs op de banken.

Een mooie maar ook leerzame overwinning. Zoals de trainer als eerste reactie na de wedstrijd zei: “Knap dat het team na 10 minuten zelf in de gaten kreeg dat ze de mouwen op moesten stropen”.  

Kortom een mooie ochtend bij de buurman op de Pinkenberg.