Een mooie ochtend, graadje of 10, opkomend zonnetje, wakkere voetballers, en slaperige supporters, om 8:00 op het veld voor de krachtmeting tegen SML. Dat was het tafereel vanochtend. Maar ondanks het mooie weer gingen de gedachten in eerste instantie toch uit naar die koude ochtend in november 2016. Zelfde plaats, zelfde club en zelfde tijdstip. Echter zwaar bewolkt en knap koud, maar wel ... spelen voor het kampioenschap. Dat er toen gewonnen werd is nu historie. Maar we kunnen we wel wat vergelijken; destijds speelde JO9-3 namelijk tegen SML JO9-6. SML is een gerenomeerde club in Arnhem en omstreken met al jaren lang goede jeugdteams en een puike jeugdopleiding. Een club waartegen je prestaties kan afzetten als DVOV. Een soort van SML-schaal waarbij je als club kan zien hoe de jeugdopleiding ervoor staat.

Dankzij het kampioenschap is JO9-3 nu in een klasse waarin ze tegen bijvoorbeeld het tweede van JO9 van SML spelen. Kortom een score van twee op de schaal van SML. Een score waar de JO9-3 en dus eigenlijk DVOV oprecht trots op kan zijn. Je zou op basis hiervan kunnen zeggen dat inmiddels de jeugdopleiding van DVOV net zulke goede zaken doet als SML.  

Zo'n hoog niveau vraagt wel om flinke aanpassingen. Zo is het befaamde dubbele spekkie-systeem uit de hoge hoed getoverd. Termen als Spits, MidMid en Rechtermiddenvelder hebben hun intrede gedaan. Voetbal op dat niveau is een echte ontdekkingsreis.




Zoals dat hoort, niet alles gaat even goed in een nieuwe voetbalwereld. Op de juiste posities staan bij de aftrap dat lukt al wel. Als de wedstrijd verder op gang is, en vooral als er ook gewisseld wordt dan staan linkermiddenvelders soms plotseling als spits en rechterverdedigers in ene als linkermiddenvelder. Kortom posities houden tijdens het spel is nog wel een uitdaging. Het wordt de komende tijd dus flink oefenen. Gelukkig kan dat oefenen ook met YouTube me behulp van filmpjes. Ook trainers van de JO9-3 passen zich moeiteloos aan de huidige virtuele wereld van de kinderen aan.



Over de wedstrijd: In de eerste minuten lagen de doelpunten er al snel in. Echter daarna herpakte het team zich, Jesse op doel had een hele serie van uitstekende reddingen en Jason wist er zowaar één aan de SML-kant in te prikken. Toen ook aanvoerder Diede, Jilles en Fay zich ermee gingen bemoeien ging de kans op 2-2 maar net verloren. Met Syrah als betrouwbare en coachende verdediger achterin leek het zowaar op een wedstrijd.

Helaas was die echte strijd (nog) van korte duur. De dubbele spekkies werden steeds meer lollies en trekdrop, de tegenpartij liep er harder door heen en schoot uiteindelijk voor de rust de 3 t/m 6-1 er nog in. Goed te weten dat de problemen waar wij vorige jaar enorm last van hadden, namelijk hoe hou je goed bij wie er allemaal hebben gescoord, dat die problemen nu gelukkig bij de tegenpartij ontstonden. Iedereen zijn eigen sores. 





De tweede helft werd duidelijk, dat voor een team wat in de eerste helft van het seizoen vooral druk maakte over hoeveel er vandaag ingeschoten gingen worden, verdedigen een andere tak van voetbal is. Maar moed verloren al verloren. In de tweede helft liet bijvoorbeeld Ziggy zien het steeds beter te begrijpen. Ook Dylan op doel droeg zijn steentje bij. 11-1 was de uiteindelijk eindstand. Dankzij onze fantastisch huisfotograaf hebben we vandaag wel meer foto's dan doelpunten! Wat dat betreft had ook ook wel 1-15 mogen worden. Volgende week 3 op de schaal van RKHVV. Heel benieuwd hoe dat zich verhoudt tot de schaal van SML.