"Waar volwassenen zich allemaal wel niet druk over maken?", vraag je je soms af. Kleur van zwarte piet bijvoorbeeld. Zwart, oranje, blauw óf wit , wat maakt het uit? Alhoewel, zwarte piet in oranje, blauw én wit, dat brengt me wel op leuke DVOV-ideeën. Ik moet mij sterk vergissen, maar kleur maakt voor kinderen volgens mij echt niet uit. Het zijn volwassenen die er met de discussies en het feest aan de haal gaan.

Jeugdvoetbalwedstrijden. Nog zo iets. Op het veld naast ons liep een andere pupillenwedstrijd uit de hand. Opstootjes. Gedoe. Kijk je na afloop naar de uitslag van die wedstrijd: 12-2. Klinkt mij niet als een wedstrijd waar de spanning vanaf droop. Blijkbaar toch voldoende voor ouders en leiders om zich in discussies te mengen die nergens over gaan. Wederom volwassenen die met iets aan de haal te gaan wat eigenlijk niet van hen is.

Gelukkig ging het bij onze wedstrijd een stuk vriendelijker. Alhoewel, hier en daar viel wel een onvertogen woord. Sommige kinderen bij de tegenpartij waren verbaal iets teveel aanwezig, zullen we maar zeggen. Gelukkig was dat de minderheid. De meeste kinderen van beide teams gingen gewoon aan de slag met waar ze voor kwamen. Voetballen tegen elkaar. Ouders en andere volwassenen zoveel mogelijk negerend. Want volwassenen, daar heb je voor plezier soms niet zo heel veel aan.

Na wedstrijden tegen hele goede tegenstanders en hele slechte tegenstanders was het nu tijd voor voetbal tegen meer gelijkwaardige team.s Althans volgens de stand in de competitie. Dat dat niet zo was maakte DVOV heel snel duidelijk. Gelijk vanaf de eerste minuten regen de kansen zich aaneen. Na drie maal het doel net te hoog of te breed te hebben ingeschat was het de vierde maal wel binnen de palen. Na een prachtige assist van Diede, lukte het Alex eindelijk: 1-0.

Niet snel daarna was het opnieuw raak. Teun lette goed op en pakte in een scrimmage zijn tweede doelpunt van deze competitie mee. In de tussentijd knalde Jilles op de paal en op de lat. Vervolgens besloot Jilles een prachtige steekbal op Diede te geven. Tot zijn eigen verbazing rolde die bal in het doel: 3-0. De speculaas was nog niet op. Uit een mooie corner van Jilles kopte Teun zijn tweede raak van vandaag. En op slag van rust schoot Diede bekeken raak. 5-0.


Klachten

Tijdens de rust waren er belangrijke klachten van keeper-van-dienst-eerste-helft Lars. Dezelfde klachten werden na afloop van de wedstrijd nog maar eens herhaald door de keeper-van-dienst-tweede-helft: Teun. De verdediging met Fay, Dylan en Syrah was gewoon te goed. Zo was keepen echt helemaal niet leuk! In de gehele wedstrijd wist de tegenpartij maar liefst nul maal op doel te schieten. Dat vond ik heel goed. Maar keepers zijn het wel vaker niet eens met volwassenen.

De tweede helft was de energie iets minder. Maar dat is niet zo gek, bij een temperatuur van nog altijd 2 onder nul. Dylan was mee naar voren geslopen en pegelde hard op doel. De keeper van Doessburg redde prachtig. "Hij wel!", dachten Teun en Lars jaloers. Diede let goed op en maakte uit de rebound 6-0.


Hoekschop

"Waar blijft Jakob in dit vehaal?", zullen jullie denken. Nou, dat dacht Jakob zelf ook. Hij zette goed door en knalde de eindstand hard op het bord: 7-0. Prima wedstrijd van JO10-1. Een goed voorbeeld voor al die volwassen langs de kant. "Laat  het spelen van jeugdvoetbalwedstrijden maar aan kinderen over",  zo was hun boodschap. En met zwarte piet komt het ook vast goed.

Nog een dankwoord voor de hulp-fotograaf. En natuurlijk voor de echte fotograaf voor alle andere wedstrijden! Tot volgende week