Andere suggestie die werd gedaan was dat toen de club werd opgericht, alle teams jeugd waren, maar dat ze inmiddels allemaal ouder zijn geworden.  Dat zou goed kunnen kloppen want bij navraag heten de club voluit FC jeugd '90. Maar dan pleit ik voor de naam FC Eeuwige Jeugd. 

Affijn, terug naar de wedstrijd. Bij wedstrijden en clubs zijn soms dingen niet zo je ze verwacht. 

De achternamen op de site deed vermoeden dat het een club met Turkse achtergrond was. Dat feit op zich klopte maar de vooroordelen die daarbij horen werden niet zomaar ingevuld. 

De scheidsrechter en high fives

Ik weet het, een vooroordeel. Je verwacht namelijk een bepaald soort scheidsrechter. Echter we hadden echt serieus de beste scheidsrechter die we tot nu toe hebben meegemaakt. En hoewel ik ook blij ben met DVOV-scheidsrechter, dit was een échte spelbegeleider. Niet alleen de beslissingen goed., hij zorgde ook tussendoor dat de veters gestrikt werden door de spelers daartoe opdracht te geven, regelde dat de toeschouwers op hun plaats bleven, regelde high-fives voor de wedstrijd. en nog veel meer van dat soort details. Kortom één uit duizenden.

Daarnaast hadden ze een prachtig clubhuis voor een zo'n clubje van 10 teams, en een minstens zo mooi kunstgrasveld om op te spelen. Het enige jammere was wat gegoochel met de kleedkamers. Maar dat mocht de pret niet drukken.

Maar ook wij waren anders, tenminste dat dachten we. We hadden de vorige wedstrijd niet zo best gespeeld. Maar nu was iedereen er weer, fit, en hadden we een goede oefenwedstrijd tegen JO11-2 achter de rug. Kortom het zou veel beter gaan. Dachten we.

Rust

De realiteit bleek anders. Binnen 5 minuten stond het 3-0. Voor de tegenpartij. Daarna wisten we draad een beetje op te pakken. En na 15 minuten in de eerste helft begon weer een beetje van de oude glorie te voorschijn te komen. Alex maakte 3-1 en Fay lette goed op bij een corner en maakte 3-2. Maar op het moment dat we dachten weer helemaal in de wedstrijd te komen, maakte de tegenstander 4-2.

In de rust aangegeven dat we er bijna waren. Helaas, de tweede helft met Lars in plaats van Teun op doel, waar het overigens niet aan lag, werd het ook niet beter. Alex maakte nog wel de 6-3 maar toen waren de 5 en 6-2 al gevallen.

Dylan en Diede  kregen aan het einde rust omdat ze toch wat last hadden van wat ongemakken. Syrah en Jakob werkte hard door en Jilles brak nog en keertje door. Maar ook die konden de 7-3 eindstand niet voorkomen. Waarbij de 7de van de tegenpartij een beauty was.

We zitten dus nog steeds in een dipje en we hebben nog wat meer tijd nodig om eruit te komen. Maar zolang Ronald Koeman, Dick Advocaat, Robert Molenaar en Gertjan Verbeek niet wanhopen, zullen wij het ook maar niet doen.